Αετώμα Τρίγωνον Δ
(Ορφικός Ύμνος εις ΉΛΙΟΝ)
«Κλύθι Μάκαρ,
ΠανΔερκές Έχων Αιώνιον Όμμα,
Τιτάν ΧρυσΑυγής,
ΥπερΊων,
Ουράνιον Φως.
[Άκου Μάκαρα,
ΠάνΘορο {που βλέπει τα πάντα} Έχοντα Αιώνιο Μάτι,
Τιτάνα Χρυσής Λάμψης,
ΥπερΙπτάμενε {και ''Υπερ Ήλιε"},
Ουράνιο Φως.]
[...]
Δεξιέ μεν Γενέτωρ Ηούς,
Ευώνυμε Νυκτός ·
[Απο δεξιά μεν Γεννήτορα Αυγής,
απο Αριστερά Νύχτας · ]
[...]
Εύδιε,
ΠασιΦαής,
Κόσμου το ΠερίΔρομον Όμμα,
Σβεννύμενον Λάμπον
τε Καλαίς Ακτίσι
Φαειναίς ·
[Καθαρέ,
ΠαντόΦωτε {που φωτίζεις τα πάντα},
του Κόσμου το ΠεριΦερόμενο Μάτι,
που και όταν Σβήνει Λάμπει
με Καλές {Όμορφες} Ακτίνες
Φωτεινές · ]
[...]
Δείκτα Δικαιοσύνης,
ΦιλοΝάματε,
Δέσποτα Κόσμου
ΠιστοΦύλαξ,
Αεί ΠανΥπέρτατε,
Πάσιν Αρωγέ ·
[Δείκτη Δικαιοσύνης,
Φίλε των Υδάτων,
Δεσπότη του Κόσμου
Φύλακα της Αλήθειας,
Πάντα ΠανΥπέρτατε,
Όλων Βοηθέ · ]
Όμμα Δικαιοσύνης,
Ζωής Φως ·
[Μάτι Δικαιοσύνης,
Ζωής Φως · ]
[...] »
Παρατηρώντας τους Αρχαίους ναούς, οποιοσδήποτε μπορεί να δει οτι το Αέτωμά τους μέσα στο οποίο αναπαρίστανται οι Θεοί, χOλύμπιοι (ΟλόΛαμπροι, και Holy-Beings), είναι ένα Τρίγωνον με μεγαλύτερη την αμβλεία γωνία κορυφής, ενώ μικρότερες και ίσες μεταξύ τους τις άλλες δύο οξείες γωνίες βάσης.
Για το Αέτωμα Τρίγωνον Δ του Παρθενώνος της ΑκροΠόλεως Αθηνών, το περιέχον τους Θεούς, ισχύουν τα εξής:
Β'.
"Παραδόξως",
Θ + Θ + Θ = Β Ζ = ΚΖ'
(9 + 9 + 9 = 27)
όσα και τα γράμματα της Αλφαβήτου, μαζί με τις θέσεις των "αφαιρεμένων", C (στίγμα), Ϙ (κόππα) και Ϡ (σαμπί).
Βεβαίως, διαφορετική Εννεάδα εκείνη που ''περιέχει'' το Α Δ Δ (ΡΜΔ') (144), και άλλη εκείνη που ''περιέχει'' το Α Η (ΙΗ') (18). Διαφορετική και άλλη, μα και ίδια.
Αυτή η ''ενεργο - ποιοτική'' διαφορά των γωνιών του Τριγώνου, A Δ Δ (ΡΜΔ') (144) με Α Η (ΙΗ') (18), σε διαφορετικές αναπαραστάσεις αποδίδεται με διαφορετικό συμβολισμό στις γωνίες όταν είναι και οι τρεις ιδίων μοιρών πχ με Ήλιο στην γωνία κορυφής του Τριγώνου, και Χ στις γωνίες βάσης.
Κωδικοποιήσεις πολυ-διαστασιακές και πολυ-συμπαντικές, ενέχουσες ΕνεργοΔονήσεις της Πυραμιδικής και ορθο-γωνίας και οξυ-γωνίας αλλά και αμβλυ-γωνίας Ελληνικής αρχιτεκτονικής, και της ΠεντΆλφας, που στην Ουσία είναι το ίδιο.
Καταληκτικά θα πρέπει να σημειωθεί πως με βάση την αρχαία ελληνική αλφαβητική αρίθμηση, που θεωρούσαν ιερή και θεία τουλάχιστον οι πυθαγόρειοι και πλατωνικοί (και που θεωρούν μέχρι και οι χριστιανοί σήμερα στηρίζοντας μερικώς τις θεωρίες τους σε εξισώσεις πρόσθεσης λέξεων), το 144 είναι το άθροισμα της λέξης ΘΕΙΟΝ. Βέβαια και άλλων λέξεων, αλλά το ΘΕΙΟΝ είναι βασική έννοια για τα Ύπατα ζητήματα των Ελλήνων Μυστών, ΦιλοΣόφων, Θεουργών, συνεπώς είναι μη-τυχαίο το οτι ισούται με το 144.
(Ορφικός Ύμνος εις ΉΛΙΟΝ)
«Κλύθι Μάκαρ,
ΠανΔερκές Έχων Αιώνιον Όμμα,
Τιτάν ΧρυσΑυγής,
ΥπερΊων,
Ουράνιον Φως.
[Άκου Μάκαρα,
ΠάνΘορο {που βλέπει τα πάντα} Έχοντα Αιώνιο Μάτι,
Τιτάνα Χρυσής Λάμψης,
ΥπερΙπτάμενε {και ''Υπερ Ήλιε"},
Ουράνιο Φως.]
[...]
Δεξιέ μεν Γενέτωρ Ηούς,
Ευώνυμε Νυκτός ·
[Απο δεξιά μεν Γεννήτορα Αυγής,
απο Αριστερά Νύχτας · ]
[...]
Εύδιε,
ΠασιΦαής,
Κόσμου το ΠερίΔρομον Όμμα,
Σβεννύμενον Λάμπον
τε Καλαίς Ακτίσι
Φαειναίς ·
[Καθαρέ,
ΠαντόΦωτε {που φωτίζεις τα πάντα},
του Κόσμου το ΠεριΦερόμενο Μάτι,
που και όταν Σβήνει Λάμπει
με Καλές {Όμορφες} Ακτίνες
Φωτεινές · ]
[...]
Δείκτα Δικαιοσύνης,
ΦιλοΝάματε,
Δέσποτα Κόσμου
ΠιστοΦύλαξ,
Αεί ΠανΥπέρτατε,
Πάσιν Αρωγέ ·
[Δείκτη Δικαιοσύνης,
Φίλε των Υδάτων,
Δεσπότη του Κόσμου
Φύλακα της Αλήθειας,
Πάντα ΠανΥπέρτατε,
Όλων Βοηθέ · ]
Όμμα Δικαιοσύνης,
Ζωής Φως ·
[Μάτι Δικαιοσύνης,
Ζωής Φως · ]
[...] »
Παρατηρώντας τους Αρχαίους ναούς, οποιοσδήποτε μπορεί να δει οτι το Αέτωμά τους μέσα στο οποίο αναπαρίστανται οι Θεοί, χOλύμπιοι (ΟλόΛαμπροι, και Holy-Beings), είναι ένα Τρίγωνον με μεγαλύτερη την αμβλεία γωνία κορυφής, ενώ μικρότερες και ίσες μεταξύ τους τις άλλες δύο οξείες γωνίες βάσης.
Αυτός ο συμβολισμός του Τριγώνου Αετώματος Δ με τους Θεούς, σε άλλες αναπαραστάσεις γίνεται Τρίγωνο με Μάτι εντός του, διότι το Θείον, κάθε Θεός και κάθε Θεά έχει θέα -βλέπει και αντιλαμβάνεται πολυδιαστασιακά και πολυσυμπαντικά-, ή γίνεται Τρίγωνο με άλλο περιεχόμενο όπως πρόσωπο Θεού, Ήλιο, Ρόδακα/Άνθος, Σταυρό, Κύκλο, Σπείρα, την ΠεντΆλφα, το ένα Ε, τα Κατοπτριζόμενα Ε, ή το ΔιΚέραυνον/ΑμφιΚέραυνον, κλπ σύμβολα του Θείου.
Αέτωμα <=> ΑετΌμμα (<=>Αετού Μάτι)
[μετατροπή σύμφωνη με τους κανόνες των φιλοσοφικών λεκτικών μετατροπών που ξεκλειδώνουν έννοιες, οδηγώντας σε διασυνδεόμενες, με την αλλαγή "ορθογραφίας" ή με προσθαφαίρεση ενός-δύο γραμμάτων, ή με αναγραμματισμούς (Πλάτωνος "Κρατύλος" , "Φαίδρος", κ. α'., Πλούταρχος "Περί Ίσιδος και Οσίριδος", κ.α'.)]
Αέτωμα <=> ΑετΌμμα (<=>Αετού Μάτι)
[μετατροπή σύμφωνη με τους κανόνες των φιλοσοφικών λεκτικών μετατροπών που ξεκλειδώνουν έννοιες, οδηγώντας σε διασυνδεόμενες, με την αλλαγή "ορθογραφίας" ή με προσθαφαίρεση ενός-δύο γραμμάτων, ή με αναγραμματισμούς (Πλάτωνος "Κρατύλος" , "Φαίδρος", κ. α'., Πλούταρχος "Περί Ίσιδος και Οσίριδος", κ.α'.)]
Για το Αέτωμα Τρίγωνον Δ του Παρθενώνος της ΑκροΠόλεως Αθηνών, το περιέχον τους Θεούς, ισχύουν τα εξής:
Α'.
Μία διαφοροποιημένη Γωνία κορυφής,
με μοίρες °
Α Δ Δ (ΡΜΔ') (144).
=>
Α (1) + Δ (4) + Δ (4) = Θ (9).
Α (1) + Δ (4) + Δ (4) = Θ (9).
Β'.
Δύο όμοιες Γωνίες βάσεως,
με μοίρες °
Α Η (ΙΗ') (18).
=>
Α (1) + Η (8) = Θ (9).
Iδού!
Α (1) + Η (8) = Θ (9).
Iδού!
λοιπόν τα 3 εννιάρια,
Θ - Θ - Θ
ή 9 - 9 - 9
του Όρθιου Τριγώνου Αετώματος (εάν κάποιος κάνει αντικατάσταση των Θ (9) με C (6), βρίσκει και το "ανάποδο" Τρίγωνο).
ή 9 - 9 - 9
του Όρθιου Τριγώνου Αετώματος (εάν κάποιος κάνει αντικατάσταση των Θ (9) με C (6), βρίσκει και το "ανάποδο" Τρίγωνο).
"Παραδόξως",
Θ + Θ + Θ = Β Ζ = ΚΖ'
(9 + 9 + 9 = 27)
όσα και τα γράμματα της Αλφαβήτου, μαζί με τις θέσεις των "αφαιρεμένων", C (στίγμα), Ϙ (κόππα) και Ϡ (σαμπί).
Βεβαίως, διαφορετική Εννεάδα εκείνη που ''περιέχει'' το Α Δ Δ (ΡΜΔ') (144), και άλλη εκείνη που ''περιέχει'' το Α Η (ΙΗ') (18). Διαφορετική και άλλη, μα και ίδια.
Αυτή η ''ενεργο - ποιοτική'' διαφορά των γωνιών του Τριγώνου, A Δ Δ (ΡΜΔ') (144) με Α Η (ΙΗ') (18), σε διαφορετικές αναπαραστάσεις αποδίδεται με διαφορετικό συμβολισμό στις γωνίες όταν είναι και οι τρεις ιδίων μοιρών πχ με Ήλιο στην γωνία κορυφής του Τριγώνου, και Χ στις γωνίες βάσης.
Κωδικοποιήσεις πολυ-διαστασιακές και πολυ-συμπαντικές, ενέχουσες ΕνεργοΔονήσεις της Πυραμιδικής και ορθο-γωνίας και οξυ-γωνίας αλλά και αμβλυ-γωνίας Ελληνικής αρχιτεκτονικής, και της ΠεντΆλφας, που στην Ουσία είναι το ίδιο.
Καταληκτικά θα πρέπει να σημειωθεί πως με βάση την αρχαία ελληνική αλφαβητική αρίθμηση, που θεωρούσαν ιερή και θεία τουλάχιστον οι πυθαγόρειοι και πλατωνικοί (και που θεωρούν μέχρι και οι χριστιανοί σήμερα στηρίζοντας μερικώς τις θεωρίες τους σε εξισώσεις πρόσθεσης λέξεων), το 144 είναι το άθροισμα της λέξης ΘΕΙΟΝ. Βέβαια και άλλων λέξεων, αλλά το ΘΕΙΟΝ είναι βασική έννοια για τα Ύπατα ζητήματα των Ελλήνων Μυστών, ΦιλοΣόφων, Θεουργών, συνεπώς είναι μη-τυχαίο το οτι ισούται με το 144.
[16 ΝΟΕ. 2010
ΒΑ:ΟΟ (21:00)]
Παλιγγίνης Ελευθέριος - HecarΧος HellΕυθερεύς
✩☿Z =))=IΦI=((= S☿✩
✩∞Ι∞Α∞Ο∞✩
✩∞Κ∞Ρ∞Σ∞✩
✩☿Z =))=IΦI=((= S☿✩
✩∞Ι∞Α∞Ο∞✩
✩∞Κ∞Ρ∞Σ∞✩
✩☿Z =))=IΦI=((= S☿✩
(Υ.Γ.: παρακαλούνται οι αντιγραφείς
να παραπέμπουν στην σελίδα
που βρίσκουν κάθε κείμενο
διότι γίνονται ανανεώσεις)
δυστυχώς δεν μπορώ να σε παρακολουθείσω
ΑπάντησηΔιαγραφήη νόηση μου είναι πολύ πίσω
το 144 τη είναι;
Σας παρακαλω μας εξηγειται καλυτερα αυτο το παραδειγμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ'.
Μία διαφοροποιημένη Γωνία κορυφής,
με μοίρες °
Α Δ Δ (ΡΜΔ') (144).
=>
Α (1) + Δ (4) + Δ (4) = Θ (9).
Β'.
Δύο όμοιες Γωνίες βάσεως,
με μοίρες °
Α Η (ΙΗ') (18).
=>
Α (1) + Η (8) = Θ (9).